درد بالای کمر از دردهای رایجی است که معمولاً جدی نیست. بیشتر اوقات این درد پس از فعالیت شدید فیزیکی، فشار زیاد بر عضلات و مهرهها و داشتن پاسچر بد در هنگام نشستن ظاهر میشود. این دردها را میتوان با استراحت و درمانهای اولیه برطرف کرد. همچنین سبک زندگی سالم و ورزشکردن، در کنار روشهای درمان متناسب را میتوان بهعنوان راه برطرفکردن درد بالای کمر دانست. باید توجه داشت که در صورت ادامهدار شدن این درد علیرغم درمانهای اولیه خانگی، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق ضروری است. گاهی اوقات درد به دلیل آسیبهای جدیتر است. دردی که در اثر این آسیبهای جدی وجود دارد، ادامهدار و شدید بوده، و در برابر درمانهای اولیه مقاوم است. مراجعه بهموقع به پزشک و پرهیز از فعالیتهای تشدیدکننده آسیب و درد بالای کمر، از نکات مهمی است که شخص برای حفظ سلامت خود باید رعایت کند.
شایعترین علت درد بالای کمر
درد بالای کمر عمدتاً ناشی از فشار عضلانی و مفصلی است. این درد معمولاً زمانی رخ میدهد که فرد به دلیل فعالیت بیش از حد و قرارگرفتن تحت فشار زیاد، با آن مواجه میشود. در زیر چندین عامل که میتوانند به ایجاد فشار عضلانی و مفصلی بر کمر منجر شوند، بیان شدهاند:
- استفاده بیش از حد: درد کمر معمولاً ناشی از فعالیتهایی است که بر عضلات کمر فشار زیادی میآورند. این فشار میتواند منجر به خستگی عضلات شود که باعث گرفتگی و درد میشود. این نوع درد معمولاً با استراحت کاهش مییابد.
- حرکات شدید و نامناسب: حرکات ناگهانی یا نامناسب میتوانند باعث آسیب به دیسکهای بین مهرهای و فشار بر روی اعصاب شوند. این فشار میتواند در نهایت به درد کمر منجر شود. حرکاتی مانند چرخش ناگهانی کمر یا خمشدن به سمت جلو برای بلندکردن یک شیء سنگین، از این نوع حرکات هستند.
- پاسچر بد: فشار زیاد بر مفاصل و عضلات کمر و یا قرارگرفتن در حالت نامناسب برای مدت طولانی، میتواند به درد کمر منجر شود. مثلاً نشستن یا کارکردن برای مدت طولانی پشت میز غیر ارگونومیک یا بلندکردن غیراصولی اجسام سنگین، از این نوع پاسچرهای بد هستند.
اقدامات اولیه
در مراحل اولیه برای درمان درد بالای کمر میتوان از اقدامات اولیه استفاده کرد. اگر این اقدامات، در صورت شدید نبودن آسیب، درست و بموقع انجام شوند، جایگزین درمانهای پزشکی خواهند شد. اما درصورتیکه پس از انجام اصولی و بموقع اقدامات، درد هنوز وجود داشت باید به پزشک مراجعه کرد. پس از مراجعه و تشخیص پزشک، درمان تخصصی جایگزین اقدامات اولیه خواهند شد. اقدامات اولیه شامل موارد زیر هستند:
- استراحت: استراحت و پرهیز از فعالیتهایی که باعث واردشدن فشار مجدد و تشدید درد میشوند، از مهمترین درمانهای اولیه درد بالای کمر هستند.
- خوابیدن صحیح: بدن در هنگام خواب در یک حالت ثابت به مدت طولانی میماند. به همین دلیل، خوابیدن در حالتی که فشار کمی به کمر وارد کند، در روند بهبود بسیار تأثیرگذار خواهد بود. در این قسمت چند پوزیشن که فشار کمتری به کمر میآورند نامبردهشدهاند:
- خوابیدن بر روی پشت و قراردادن بالشت زیر زانوها برای کاهش فشار به ستون فقرات
- خوابیدن به پهلو و قراردادن یک بالشت بین زانوها
- خوابیدن به پهلو در پوزیشن جنینی که در آن زانوها را به درون شکم جمع میشوند.
- کیسه یخ: کیسه یخ میتواند به کاهش ورم و التهاب در عضلات کمر کمک کند. این فرایند با کاهش گردش خون به محل آسیب اتفاق میافتد. یک یا دو روز پس از مصدومیت، هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار کیسه یخ را بر روی کمر نگهدارید. توجه کنید که بیش از ۲۰ دقیقه، کیسه یخ را بر روی پوست خود نگذارید.
- کیسه آب گرم: استفاده از کیسه آب گرم میتواند به کاهش گرفتگی عضلانی و افزایش گردش خون در منطقه آسیبدیده کمک کند و در نهایت، درد را از بین میبرد. کیسه آب گرم را به مدت ۲۰ دقیقه و سه بار در روز بر روی کمر نگه دارید. برای آسیبدیدگیها بهتر است روز اول و دوم از کیسه یخ، و روزهای بعد از کیسه آب گرم استفاده کنید.
- باندپیچی: اعمال فشار بر روی عضو آسیبدیده، گردش خون به ناحیه درگیر را کاهش میدهد و از تورم و التهاب جلوگیری میکند. توجه کنید که فشار باند، اختلالی در خونرسانی بدن ایجاد نکند.
- کاهش درد با دارو: برخی از داروهای بدون نسخه، در کاهش التهاب و درد بالای کمر مفید هستند. توجه داشته باشید که دوز مصرف این داروها را از پزشک بپرسید. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی همانند ایبوپروفن و ناپروکسن، استامینوفن برای کاهش درد، مسکنهای موضعی همانند لیدوکائین و کپسایسن و شلکنندههای عضلانی برای کاهش درد بالای کمر از این دسته داروها هستند.
ورزشهای تقویتی برای درد بالای کمر
ورزشهای مختلفی برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف در بالای کمر وجود دارند. انجام اصولی این ورزشها در نهایت درد بالای کمر را از بین میبرد و با تقویت این قسمت از بدن شما، امکان بازگشت آسیبدیدگی را کاهش میدهد. این فعالیتها با دو هدف کلی تقویت و افزایش انعطاف عضلات انجام میشوند. قبل از شروع بین ۵-۱۰ دقیقه بدن خود را با راهرفتن و یا دوچرخه ثابت گرم کنید.
در چه مواردی باید به پزشک مراجعه کرد؟
همانطور که توضیح داده شد، بهاحتمال بالا درد در بالای کمر به دلیل گرفتگی و فشار عضلانی است. اگر درمانهای اولیه برای شما مؤثر نباشند، باید به پزشک مراجعه کنید. درصورتیکه شرایط زیر را داشتید، حتماً در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید:
- درد شدید و یا دائمی: اگر درد شما شدید، مداوم و مقاوم در برابر روشهای تسکین است و بیش از دو هفته به طول انجامیده است، باید برای معاینات تخصصی و تشخیص دقیق، به پزشک مراجعه کنید.
- محدودیت حرکتی: درصورتیکه درد، محدودیت در فعالیتهای روزمره، کار و ورزشتان به وجود آورده است، بهتر است هرچه سریعتر به دنبال درمان پزشکی باشید.
- ایجاد اخلال در خواب: اگر درد شدید در خواب شما اخلال ایجاد میکند و یا شما را از خواب بیدار کند، نیازمند درمان پزشکی هستید. در صورت داشتن این سطح از درد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
- گزگز کردن و بیحسی: اگر گزگز و بیحسی در پاها و یا باسن خود، در کنار درد بالای کمر حس میکنید باید به پزشک برای معاینات دقیقتر مراجعه کنید.
- کم کردن وزن بدون دلیل: در صورت کاهش وزن در کنار درد بالای کمر، معاینه دقیق پزشک لازم است.
تشخیص دقیق علت درد بالای کمر
در مواقع لزوم، پزشک از روشهای مختلفی برای تشخیص دقیق علت درد بالای کمر استفاده میکند. تستهای فیزیکی، و تصویربرداری و آزمایشها، دو روش کلی برای رسیدن به دلیل دقیق درد بالای کمر هستند. در تستهای فیزیکی، پزشک از معاینات فیزیکی و بررسی محدوده حرکت بدن بیمار برای دریافت نشانههای لازم استفاده میکند. تصویربرداری نیز اطلاعات دقیقتری در کنار تستهای فیزیکی به پزشک میدهد. پزشک در نهایت با استفاده از این اطلاعات، تشخیص دقیق را انجام میدهد. در اینجا این روشها بررسی شدهاند:
تستهای فیزیکی
تستهای فیزیکی مختلفی برای ارزیابی بدن بیمار وجود دارند. این تستها برای تشخیص دلیل اصلی و یا زمینهای درد بالای کمر بکار گرفته میشوند. در اینجا به بررسی چند مورد از این تستهای فیزیکی میپردازیم:
تست محدوده حرکتی
از این تست برای ارزیابی محدوده حرکت در بالای کمر استفاده میشود. در هنگام تست، دکتر محدودیتهای حرکت مفصلی و اجزا اطراف آن همانند استخوان، بافتهای متصلکننده (همانند رباط و تاندون) و کپسول مفصلی را ارزیابی میکند. این تست، بخشی از ارزیابی فیزیکی کلی بیمار است. ۳نوع تست محدوده حرکت وجود دارد:
- فعال (Active): بیمار حرکات را بهصورت فعال، همراه با انقباضات عضلانی و استراحت انجام میدهد. این حرکات بهوسیله خود بیمار انجام میشوند و اطلاعاتی درباره تمایل شخص به حرکت، تبعیت از دستورالعملها، توجه، هشیاری و هماهنگی و قدرت عضلانی به پزشک میدهد. در این تست حرکاتی که باعث ایجاد درد میشوند نیز مشخص میشوند.
- غیرفعال (Passive): حرکات بهطورکلی توسط نیروی خارجی که غالباً پزشک است انجام میشود.
- فعال همراه با کمک (Active-Passive): بیمار حرکات را با کمک بیرونی همانند جاذبه و یا نیروی دست انجام میدهد. از این تست زمانی استفاده میشود که بیمار به دلیل ضعف، درد و یا برهمخوردن تعادل عضلانی نیاز به کمک داشته باشد.
مهمترین نکاتی که پزشک از طریق این معاینه متوجه میشود عبارتند از:
- ارزیابی انعطافپذیری رباطها، تاندونها، عضلات و مفاصل.
- ارزیابی محدودیتهای قسمتهای استخوانی و یا متصلکننده در مفاصل.
- ارزیابی توانایی حرکت دادن در راستای بررسی عملکرد عصبی-عضلانی.
- علاوه بر تشخیص وجود مشکل، پیشرفت درمان را نیز مشخص میکند.
تست آدسون
این تست برای تشخیص وجود سندروم اوتلت توراسیک یا فشردگی شریان زیر ترقوه توسط عضلات قدامی و میانی است. در این تست بیمار بر روی صندلی مینشیند و دستان خود را بر روی پاهای خود میگذارد. پزشک ابتدا ضربان سرخرگ را در جهت درگیر درحالیکه آرنج صاف است لمس میکند. سپس بیمار گردن خود را به سمت قسمت مورد آزمایش میچرخاند. پس از یکنفس عمیق و آرام و حبس آن به مدت ۳۰ ثانیه، پزشک تغییرات نبض را اندازه میگیرد. زمانی که یک کاهش چشمگیر در نبض رادیال مشاهده شود، نتیجه آزمایش مثبت است. مقایسه نبض بیمار با طرف دیگر برای تشخیص نبض طبیعی لازم است. این آزمایش در کنار دیگر علائم و آزمایشها تفسیر میشود و بهتنهایی برای نتیجهگیری کافی نیست.
تست اسپارلینگ
از این تست درگذشته برای یافتن ریشه درد گردن استفاده میشد. نتیجه آن نشان میدهد که درد در ناحیه گردن به دلیل بیرونزدگی دیسک بوده یا آسیب در ستون فقرات ناحیه گردن. این تست به نامهای تست فشار اسپرلینگ یا مانور اسپرلینگ نیز شناخته میشود. برای شروع تست، مریض بر روی صندلی مینشیند. پزشک سر بیمار را به یک طرف میچرخاند و سپس به سمت عقب فشار میدهد. فشار به سمت پایین بر روی سر بیمار اعمال میشود. اگر درد از طرف گردن به سمت دست بیمار بهصورت شوک وارد شود، یعنی نتیجه تست مثبت است. از این تست برای یافتن دلایل درد در گردن و دست بیمار همانند تحتفشار بودن اعصاب گردن استفاده میشود. همانند تست آدسون، این تست نیز باید در کنار دیگر روشهای تشخیص ارزیابی شود تا بتوان از طریق آن، نتیجهای قطعی به دست آورد.
تست بالابردن پا بصورت صاف
از این تست برای مشخصکردن آسیبهای وارد شده به دیسک و یا ریشه عصب تحریکشده لومبوساکرال استفاده میشود. از این آزمایش برای تشخیص بیرونزدگی دیسک و فشردهشدن عصب نیز استفاده میشود. در این تست بیمار بر روی پشت خود بدون وجود بالشت زیر سر، دراز میکشد. پزشک پاشنه بیمار را میگیرد و درحالیکه با دست دیگر پای او را صاف نگه میدارد، آن را بلند میکند. این کار بهآرامی آنقدر ادامه پیدا میکند که بیمار علائمی همچون درد و یا عدم انعطافپذیری را حس کند. محدوده حرکتی و محل درد را در پای درگیر با پای سالم مقایسه میکنند. درصورتیکه درد در پایین زانو و در زوایای ۳۰، ۶۰ و یا ۷۰ درجه نسبت به افق رخ دهد نتیجه این تست مثبت است. درد عصبی ایجاد شده در محدوده زوایای ۳۰-۷۰ درجه، نشاندهنده احتمال وجود بیرونزدگی دیسک کمر در محدوده مهرههای L4 تا S1 است.
مانور والسالوا
از این مانور برای تشخیص مشکلات نورولوژیک همانند تحتفشار بودن اعصاب کمر و گردن استفاده میشود. اگر اندکی فشار داخل ناحیه توراسیک و ستون فقرات افزایش یابد، دردی عصبی و شوک مانند ایجاد میشود که بیانکننده تحتفشار بودن عصب از طرف دیسک یا یک عضو نزدیک است. در این مانور از این امر استفاده میشود تا وجود یا عدم وجود مشکل مشابه تشخیص داده شود. برای انجام مانور بیمار دراز میکشد یا مینشیند. یکنفس عمیق میکشد و سعی میکند درحالیکه دهان و بینی او مسدود است نفس خود را تخلیه کند، رفتاری همانند تلاش برای دفع مدفوع. این کار را به برای ۱۵ تا ۲۰ ثانیه انجام میدهد و سپس نفس خود را تخلیه میکند. اگر درد عصبی در پاها یا دستها ایجاد بشود، نتیجه تست مثبت است. باید توجه داشت که این تست باید توسط شخص متخصص گرفته شود و در صورت مثبتبودن آن، در کنار سایر روشهای تشخیص، تفسیر شود.
تصویربرداری و آزمایشات
علاوه بر تستهای فیزیکی، برای مشاهدات دقیقتر و تکمیل آنها، از تصویربرداری و آزمایشات استفاده میشود. انواع مختلفی عکسبرداری پزشکی و آزمایشات عصبی برای تشخیص دلیل دردهای نورولوژیک وجود دارند. هرکدام از این آزمایشات و تصویربرداریها مخصوص برداشت اطلاعات در قسمت خاصی از بدن میباشند که بنابر نیاز پزشک، تجویز میگردند. در اینجا چند مورد از آنها بررسی شدهاند:
- MRI: دستگاه MRI یا Magnetic Resonance Imaging از آهنرباهای قدرتمند، امواج رادیویی و یک رایانه تشکیل شده است که عکسهای واضح و دقیقی از ستون فقرات میگیرد. این دستگاه قدرت بیشتری نسبت به X-ray در نشاندادن بافتهای نرمی همچون دیسک و اعصاب بدن دارد.
- CT Scan: سی تی اسکن (Computed Tomography Scan) یکی از روشهای عکسبرداری پزشکی است که تصاویر با جزئیات بیشتر نسبت به سایر روشهای عکسبرداری از ساختار ستون فقرات همانند دیسک، کانال نخاع و مهرهها ثبت میکند. از این عکسبرداری در موارد مشکوک به پارگی دیسک، تنگی کانال نخاع و تومور استفاده شود.
- X-Ray: دستگاه رادیوگراف یا X-Ray از امواج الکترومغناطیسی برای تصویربرداری از استخوانها استفاده میکند. این روش عکسبرداری ممکن است تومور، تغییر شکل و یا شکستگیها را در ستون فقرات به پزشک نشان دهد. این شیوه عکسبرداری یک شیوه قدیمی و ابتدایی در عکسبرداری از بدن محسوب میشود.
- نوار عصب و عضله: یک آزمایش برای بررسی و تشخیص سلامت عضلات و سلولهای عصبی کنترلکننده آنها است. اختلال عصبی، عضلانی و انتقال پیامهای عصبی – عضلانی توسط این آزمایش مشخص میشوند. نوار عصب و عضله، میتواند مشخص کند که آیا درد بالای کمر به دلیل مشکلات عصبی و عضلانی است یا خیر.
- آزمایش خون: آزمایش خون بهطورکلی روش تشخیص مشکلات ستون فقرات مخصوصاً درد بالای کمر محسوب نمیشود. اما در موارد خاص مشکوک به آرتروز همراه با عفونت و التهاب، از انواع آزمایش خون برای تشخیص وجود عفونت در خون استفاده میشود. نوع آزمایش خون مناسب بستگی به تشخیص پزشک معالج دارد.
سایر علل احتمالی درد بالای کمر
معمولا درد بالای کمر به دلیل مشکلات عضلانی و مفصلی در اثر خستگی و استفاده زیاد به وجود میآید. اما در مواردی، مشکلات پزشکی زمینهای و ساختاری به این درد منجر میشوند. باید توجه داشت که در این قسمت فقط به معرفی علل احتمالی و جدا از دلایل اصلی معرفی شده درد در بالای کمر میپردازیم و تشخیص و تصمیم نهایی باید توسط شخص پزشک معالج گرفته شود.
بیرون زدگی دیسک توراسیک
| علائم بیرونزدگی دیسک توراسیک |
|---|
| – درد در بالا یا وسط کمر – درد ضرباندار در بالا یا وسط کمر یا در قفسه سینه – احساس گزگز و بیحسی در شکم یا قفسه سینه – ضعف عضلانی – مشکل در حفظ تعادل – مشکل در راه رفتن – بیحسی دست و پا در نواحی پایینتر از بیرونزدگی(اگر دیسک به سمت کانال نخاعی فشار آورد) – بیاختیاری ادرار یا مدفوع (در موارد بسیار شدید) |
| عوامل بیرونزدگی دیسک توراسیک |
| – تحلیل رفتن دیسک به علت سایش و فرسایش – آسیبدیدگی – خشک شدن به دلیل افزایش سن |
| محل انتشار درد |
| – بالای کمر – قفسه سینه – شکم |
سندروم اوت لت توراسیک
| علائم سندروم اوت لت توراسیک |
|---|
| – درد همراه با ضعف در عضلات – تحلیل قسمت گوشتی شست دست – احساس گزگز و بیحسی در انگشتان – رنگپریدگی در انگشتان – خستگی دست – نبض ضعیف در دست درگیر |
| عوامل سندروم اوت لت توراسیک |
| – پاسچر بد – وجود دنده اضافی – تصادف شدیدی که ساختار بدن در آن قسمت را برهم زده باشد – استفاده زیاد از دست وشانه – چاقی و حاملگی |
| محل انتشار درد |
| – شانهها – گردن – شکم |
آرتروز
| علائم آرتروز |
|---|
| – درد در کمر(مخصوصا پایین کمر) و گردن – خشکی و کاهش انعطافپذیری در ستون فقرات – درد همراه با لمس – تورم – سردرد در آرتروز گردن – بیحسی – درد در دست و پاها |
| عوامل آرتروز |
| – ساییدگی مفاصل – اختلالات خودایمنی بدن – عفونت – وزن اضافی – سایر بیماریهای زمینهای همانند نقرس و دیابت |
| محل انتشار درد |
| – کمر – سر و گردن – دست و پاها |
شکستگی مهره ناشی از پوکی استخوان
| علائم شکستگی مهره |
|---|
| – درد در کمر مخصوصاً نزدیک ناحیه شکستگی – تغییر شکل در وضعیت ایستایی شخص همانند قوز کردن |
| عوامل شکستگی مهره |
| – پوکی استخوان – ضربه و زمین خوردن – حرکات ناگهانی و شدید |
| محل انتشار درد |
| – کمر در نواحی لومبار و توراسیک |
سندرم درد میوفاسیال
| علائم سندرم درد میوفاسیال |
|---|
| – درد ادامهدار – اختلال در خواب – درد همراه با لمس – خستگی و گرفتگیهای عضلانی |
| عوامل سندرم درد میوفاسیال |
| – ممکن است پس از استفاده زیاد و تکراری از یک عضله در پاسچر نامناسب رخ دهد. اما دلیل اصلی این سندروم نامشخص است. |
| محل احساس درد |
| – نقاط محرک و حساس در عضلات – شکم – شانه – سر و صورت |
فیبرومیالژیا
| علائم فیبرومیالژیا |
|---|
| – درد همراه با لمس – اختلال در خواب – حساسیت بالا به درد و احساس آن بیش از دیگران |
| عوامل فیبرومیالژیا |
| – دلیل اصلی ابتلا به این اختلال مشخص نیست |
| محل انتشار درد |
| – کل بدن |
دردهای ارجاعی
برخی از مشکلات و اختلالات هستند که باعث ایجاد درد در قسمت دیگری از بدن میشوند. به این نوع از درد، درد ارجاعی میگویند. بنابراین طبیعی است که درصدی از افراد که درد در بالای کمر خود را تجربه میکنند، عملاً مشکلی در کمر خود نداشته باشند. مشکلاتی که معمولا باعث ایجاد دردهای ارجاعی میشوند در این قسمت معرفی شدهاند:
- زخم معده: السور پپتیک یا زخم معده، زخمهایی هستند که در معده، روده کوچک و مری شکل میگیرند. در برخی موارد درد شکمی که توسط زخم ایجاد میشود ممکن است به پشت منتقل شود و موجب ایجاد درد در نواحی توراسیک و بالای کمر شود. این درد معمولاً برای مدت کوتاهی برقرار است، اما برخی از بیماران، آن را بهصورت دورهای برای چند روز یا حتی چند هفته تجربه کنند. در برخی موارد، درد شدید و مداوم پشت ممکن است نشانه زخم معدهای باشد که به پانکراس نفوذ میکند. این یک مشکل جدی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد تا از پیشرفت بیشتر آن جلوگیری شود.
- التهاب کبد و پانکراس: التهاب پانکراس معمولاً باعث درد شدید در قسمت بالای شکم و کمر میشود، زیرا التهاب و ورم پانکراس میتواند اعصابی مانند عصب طحال را تحریک کند. این درد معمولاً در حالت درازکش ظاهر میشود و وقتی به جلو خم شوید بهبود مییابد.
- مشکلات قلبی: در حمله قلبی، درد میتواند به پشت منتقل شود. برخی افراد درد را بهعنوان فشار در بالای کمر توصیف میکنند، گویا یک طناب دور سینه و پشتشان بسته شده باشد. درد ناشی از حمله قلبی ممکن است در بالای کمر احساس شود. زنان همچنین احتمال بیشتری دارند که در حین حمله قلبی، درد در شانه، کمر، فک یا بازو تجربه کنند.
- مشکلات ریوی: برخی مشکلات ریوی میتوانند باعث درد در کمر شوند. التهاب پلوریزی که ناشی از التهاب پوشش داخلی ریهها است، میتواند باعث درد نقطهای در کمر و سینه شود. این معمولاً ناشی از عفونتهای ویروسی یا باکتریایی است. آسم که نوعی التهاب مزمن ریه است نیز ممکن است باعث درد کمر شود.
سوالات متداول
دلایل رایج برای احساس درد در بالای کمر چیست؟
این درد ممکن است در اثر عواملی همچون گرفتگی عضلات، پاسچر بد، پارگی و بیرون زدگی دیسک و خستگی در اثر فعالیت زیاد و سنگین بوجود آید.
آیا استرس می تواند باعث کمردرد شود؟
بله، استرس می تواند باعث تنش عضلانی، ناراحتی و در نهایت درد در قسمت فوقانی کمر شود. ورزش منظم، تکنیک های تمدد اعصاب و مدیریت استرس می تواند به کاهش این نوع از کمردرد کمک کند.
درد بالای کمر چگونه درمان می شود؟
درمان بستگی به علت اصلی درد دارد. استراحت، فیزیوتراپی، مسکن ها، شل کننده های عضلانی و در برخی موارد جراحی از روشهای اصلی درمان در در بالای کمر میباشند.
آیا کمردرد می تواند نشانه یک مشکل جدی باشد؟
در حالی که بیشتر موارد کمردرد جدی نیستند، گاهی اوقات می تواند نشانه ای از حمله قلبی باشد، به خصوص اگر با علائم دیگری مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس همراه باشد. اگر این علائم را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
برای جلوگیری از کمردرد چه تغییراتی در سبک زندگی انجام دهم؟
حفظ وزن مناسب، فعال ماندن و رسیدن به وضعیت جسمانی قابل قبول و پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین می توانند به پیشگیری از کمردرد کمک کنند.
چه زمانی برای کمردرد باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر درد شما شدید است، بیش از چند هفته طول می کشد یا با علائم نگران کننده دیگری مانند تب، کاهش وزن یا بی حسی و گزگز در بازوها یا پاها همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید.
